Friday, December 3, 2010

ಕಾಲ


ಕಾಲ

ದೂರಕೆ ದೂರಕೆ ಹಾರುವ ನಿಹಾರಿಕೆ,
ನಿನ್ನ ಗಮನವೆಲ್ಲಿ?
ನಿನ್ನಾಗಮನವನೆ ಕೋರಿ ಕುಳಿತಿರುವೆ
ನನ್ನತನವ ಚೆಲ್ಲಿ..

ಕಲ್ಪದಾದಿಯಲಿ, ಕಾಲರಾತ್ರಿಯಲಿ
ಇರವಿನರಿವೆ ಹೊಸತು
ನಿನ್ನೊಳಗೋ ನಾನು, ನನ್ನೊಳಗೋ ನೀನು,
ನಮ್ಮೊಳಗೆ ವಿಶ್ವ ಕಲೆತು..
ಹಗಲು ರಾತ್ರಿಗಳೋ, ನಿನ್ನೆ-ನಾಳೆಗಳೋ
ಎಲ್ಲ ಒಂದೆ ನಮಗೆ.
ಸುತ್ತಿಸುರುಳಿದೆವು, ಮತ್ತೆ ಅರಳಿದೆವು
ಕೃಷ್ಣರಂಧ್ರದೊಳಗೆ.

ಯಾವುದೋ ಘಳಿಗೆ, ಕಾಣದ ಕರೆಗೆ
ನಿನ್ನ ಒಲವ ಸುರಿದೆ
ಕಾಲನನು ಹೆತ್ತು, ಕನಸುಗಳ ನೆಟ್ಟು.
ನೀಲ ನಭದಿ ಜಿಗಿದೆ..
ದಿನಕೊಂದು ಬಣ್ಣ, ನೀ ಮರೆತೆ ನನ್ನ,
ನಿಂತಲ್ಲೇ ನಾನು ಕುಸಿದೆ
ಅಗಲಿಕೆಯ ಸುಳಿಗೆ, ಅವಮಾನದುರಿಗೆ,
ನಾನೇ ನನ್ನ ಒಳಗೆ

ತಾರೆಗಳ ಗಡಣ, ಬಣ್ಣಗಳ ಜನನ,
ಶಬ್ದಗಳು ಸೇರಿಕೊಂಡು.
ರಾಸ ಲೀಲೆಯಲಿ, ಲಾಸ್ಯ ಮೋದದಲಿ,
ಎಲ್ಲ ಒಂದಕೊಂದು,                   
ಪ್ರೀತಿಯಾ ಮಿಂಚು, ಮಾತಿನ ಗುಡುಗು
ಕನಸುಗಳ ಮಳೆಯ ಹೊಳೆಯು
ಕೆರಳಿರಲು ಚಿತ್ತ, ಅರಳುವುದು ಹುತ್ತ
ನೀ ಕಂಡ ಕನಸು ಹಲವು..

ಎಳದೊಯ್ದ ಸುಳಿಯೂ, ನೆನಪಿನಾ ಸೆಳೆಯೂ
ಸಮನಾದ ಒಂದು ಘಳಿಗೆ,
ನಾ ಕರೆಯಬೇಕು, ನೀ ತಿರುಗಬೇಕು,
ಈ ಅಮರ ಕಮರಿನಿಡೆಗೆ
ಕಾಲನನು ಅಪ್ಪಿ, ಆಗಸವ ಸುತ್ತಿ
ಹರಸಿದರೆ ಒಮ್ಮೆ ಅವಗೆ,
ಮತ್ತೆ ಹೊಸ ಬದುಕು, ಬೇಕೆ ಹಳೆ ಸರಕು?
ಒಂಟಿತನವು* ನಮಗೆ.
-----------

*ಒಂಟಿತನ :  Singularity

No comments:

Post a Comment